ماجرا از آنجا آغاز شد که خانم " دکتر حیدری" سال ۹۰ در دفاع از پایان نامه خود، – طبق عرف رایج که دانشجویان پایان نامه شان را به کسی مؤثر در حیات خود مانند : خانواده یا استاد و … تقدیم می کنند- ایشان نیزپس از پایان دوره آموزشی ، پایان نامه ی تخصص خود را به رهبرش ( کاکه احمد مفتی زاده ) تقدیم می کند، فوراً طبق عادت مألوف دستگاههای امنیتی ( حراست و اطلاعات ) دست به کار شده و به دانشگاه دستور می دهند که: بهترین دانشجویشان را جهت امتحان نهایی ( پره بورد) برای أخذ مدرک تخصص معرفی نکرده ومانع تحصیلشان شوند، طبعاً مسؤولین دانشگاه هم سمعاً و طاعة بدون هیچ مقاومتی – و با خداحافظی از سوگند نامه بقراط – مجری دستورات اطلاعات می شوند، و انسانی را از خدمت به هم نوعانش محروم می گردانند.
الغرض بازتاب این بی عدالتی به محافل عمومی و رسانه ای کشیده شده و بارها مسؤولان امنیتی از دکتر حیدری تقاضا می کنند که مثلاً ۲ صفحه کاغذ را از پایان نامه حذف کنید و از این تقدیم منصرف شوید و … ایشان هم در پاسخ اعلام می دارند که : من پایان نامه را به کسی تقدیم کرده ام که خدمت و انسان دوستی را به من آموخت و عملا این آموزش را به من داد که حیاتی انسانی داشته باشم و به خاطر این انگیزه بود که پزشکی را انتخاب و سالها در جهت آن تلاش کرده ام و حال در مقابل این حیات انسانی، فدا کردن مدرک تحصیلی بسیار ناچیز است و … .
سرانجام پس از پی گیرهای قانونی توسط 2 نفر وکیل طی ۴ سال، دیوان عدالت اداری با توجه به مهلت یک ماهه – که به ۲ ماه هم افزایش یافت – چون وزارت اطلاعات نمی تواند مدرکی محکمه پسند ارادئه دهد، در تاریخ ۲/۶/۹۴ با مستندات قانونی، حکم غیر قانونی اطلاعات را فاقد وجاهت قانونی و بدون مدرک مستند اعلام می نماید.
و اما جالبی ماجرا این است که پس از ۴ سال، اطلاعات به فکر جور کردن مدارک و مستندات می افتد!!! و در تاریخ ۵/۸/۹۴ خانم " دکتر سروه حیدری" به اطلاعات سنندج احضار و مورد بازجویی قرار می گیرند، وقتی که صلابت ایشان را در دفاع از کاکه احمد مفتی زاده و مکتب قرآن مشاهده می کنند بازجوها اعلام می دارند که : ما اینجا ۳ نفر شاهد هستیم که در مورد شما شهادت دهیم و این برای قاضی محکمه پسند است !!!.
شورای مدیریت مکتب قرآن این برخوردهای تفتیش عقایدی قرون وسطایی را محکوم، و محروم کردن اعضای مکتب قرآن از ادامه تحصیل – که تنها اتهامشان تفاوت مذهبی و ملی با حاکمیت است – را از مصادیق بارز آپارتاید علمی می داند، و کما فی السابق قضاوت را به و جدانهای بیدار می سپارد و خداوند علیم نیز، بهترین ناظر است .
حسبنا اللهُ و نِعمَ الوکیلُ
شورای مدیریت مکتب قرآن
15/8/9