خانم یلدائی پیشتر در تابستان سال ۹۸ توسط نیروهای پلیس فتا در شیراز بازداشت و پس از مدتی با تودیع قرار تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.
این شهروند بهایی مدتی بعد در دو بخش پرونده خود به ترتیب در دادگاه کیفری و شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سید محمود ساداتی محاکمه و از بابت اتهام “توهین به مقدسات از طریق فعالیت در فضای مجازی” به ۵ سال حبس و از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس و در مجموع به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد.
خانم یلدائی پس از اعتراض به رای صادره و ارجاع پرونده به دادگاه تجدیدنظر استان فارس از اتهام “توهین به مقدسات” تبرئه و به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
باهیه یلدائی نهایتا در بهمن‌ماه ۱۳۹۸ جهت تحمل دوران محکومیت خود بازداشت و به زندان عادل آباد شیرار منتقل شد.
این شهروند بهایی در اواسط فروردین‌ماه امسال پس از شیوع ویروس کرونا در کشور، از زندان عادل آباد شیراز به مرخصی اعزام شد. او نهایتا طی هفته گذشته از صدور حکم آزادی زودهنگام خود مطلع شد و با توجه بخشنامه نوروزی قوه قضاییه و تحمل بیش از یک سوم دوران محکومیت، دیگر به زندان باز نخواهد گشت.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.