به گفته سیاوش خانجانی این تخریب در حالی صورت گرفته که خانواده برگه ممانعت از تخریب را از سوی دیوان عالی کشور در همان روز دوم اردبیهشت ماه گرفته بودند.
این خانه ییلاقی در حدود ۴۷۰ متر مربع در زمین های کشاورزی خانواده خانجانی در منطقه دازگاره افشار از توابع سنگسر (مهدی شهر) در استان سمنان قرار دارد. روز دوم اردبیهشت ماه تقریبا حدود ۲۷۰ متر مربع این خانه توسط نیروی انتظامی تخریب شد.
جمال الدین خانجانی، ۸۲ ساله، یکی از مسولان جامعه بهایی ایران (یاران ایران) و متولد دازگاره افشار سمنان در روز ۲۵ اردبیهشت ۱۳۸۷ در منزلش بازداشت شد و به سه اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و جاسوسی به ۲۰ سال حبس تعزیری در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه محکوم شد. دادگاه تجدید نظر عینا این حکم را تایید کرد.
او از سال ۱۳۸۷ تاکنون در زندان رجایی شهر کرج به سر می برد و علیرغم کهولت سن و بیماری قلبی حتی یک روز نیز از حق مرخصی برخوردار نبوده است.
سیاوش خانجانی در مورد نحوه تخریب خانه ییلاقی دایی اش به کمپین گفت: «روز یکشنبه ۳۰ فروردین ماه، خانواده حکمی از سوی وزارت اطلاعات و شورای استان سمنان مبنی بر تخریب خانه ظرف ۴۸ ساعت دریافت کرد. آنها ۴۸ ساعت فرصت داشتند که خانه را تخلیه کنند که در این فاصله به همراه وکلای خود به تهران رفتند و از دیوان عالی کشور حکم توقف تخریب را گرفتند اما زمانیکه به سمنان برگشتند با تخریب حدود ۲۷۰ متر از خانه مواجه شدند و دیگر هیچ کاری نمی شد کرد.»
سیاوش خانجانی که اکنون در کانادا زندگی می کند در خصوص علت تخریب خانه گفت: «در نامه ای که به دست خانواده رسیده علت تخریب را اضافه ساخت این ساختمان و ایراد در سند مالکیت عنوان کرده اند در حالیکه این خانه سندهای مالکیتش کاملا مشخص است. این اتهامات از سال ۱۳۸۷ پس از بازداشت آقای علی خانجانی بارها زده شد. حتی خانواده پیش تر از سوی دادگاه حکم برائت در خصوص اضافه ساخت را گرفت و هیچ مشکلی نداشت حتی این بار هم دیوان عالی کشور حکم جلوگیری از تخریب را به خانواده داد.»
خواهرزاده خانجانی در ادامه گفت: «خانواده خانجانی شغل اصلی شان کشاورزی و دامداری است و بیش از ۲۵ سال قبل در نزدیکی زمین ها شرکت کشاورزی تاسیس کردند، بیش از ۴۰ هزار درخت کاشتند، سد خاکی تاسیس کردند و بدون کمک دولت برق را در محله آوردند اما پس از زندانی شدن آقای خانجانی درسال ۱۳۸۷ بارها خانواده برای تخریب این خانه و محدود شدن زمین های کشاورزی شان تحت فشار قرار گرفتند.»
سیاوش خانجانی با اظهار اینکه بهاییان دیگر استان سمنان نیز طی سالها دچار آزار و اذیت واقع شده اند به کمپین گفت: «مغازه های بسیاری را به بهانه اینکه در روزهای تعطیلی رسمی بهاییان تعطیل بوده پلمب کردند، آتش زدند و یا جواز کسب را باطل کردند. همه این فعالیت ها سیستماتیک است و هدفشان بیرون راندن بهایی های ساکن در سمنان است.»
سیاوش خانجانی در خصوص وضعیت آقای جمال الدین خانجانی که هنوز ۱۳ سال از حبسش باقی است به کمپین گفت: «او ۸۲ سالش است و باید ۱۳ سال دیگر هنوز در زندان بماند. در طی این هفت سال حتی یک روز هم مرخصی به او تعلق نگرفته است. او چندی پیش به دلیل مشکلات قلبی به بیمارستان آمد و تحت عمل جراحی قرار گرفت ولی حتی با مرخصی پس از عمل او هم موافقت نشد.»
آقای خانجانی کارخانه دار مطرحی در قبل از انقلاب بوده اما پس از انقلاب به دلیل مذهب و اعتقاداتش، کارخانه خود را از دست داد. او بارها بازداشت شد و مورد بازجویی قرار گرفت تا نهایتا در سال ۱۳۸۷ به ۲۰ سال حبس محکوم شد. او که یکی از هفت رهبر بهایی جامعه ایران است که کارهای دواطلبانه متعددی برای پیشرفت جامعه خود در ایران انجام داده است. علاوه بر او چندین عضو جوان خانواده خانجانی از جمله نوید خانجانی و فواد خانجانی هستند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران