سپنا شادابی، شهروند بهایی ساکن کرمانشاه و دانشجوی مهندسی معماری در تاریخ ۱۲ بهمن ماه سالجاری از دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه اخراج شد. او مهر ماه ۱۳۹۳ وارد دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه شده بود و دو سال بعد در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۵ از این دانشگاه اخراج شد. همچنین سوگل کاظمی بهنمیری، شهروند بهایی ساکن مشهد نیز در تاریخ ۹ بهمن ماه(۹۵) از دانشگاه غیرانتفاعی مشهد اخراج شد. خانم کاظمی بهنمیری دانشجوی ترم پنجم رشته مهندسی شهرسازی در مقطع کارشناسی دانشگاه غیرانتفاعی مشهد بود.
سایت بهایی نیوز درباره چگونگی اخراج سپنا شادابی نوشته است او به دفتر حراست کل دانشگاه مرکز استان کرمانشاه احضار شده و در آنجا رییس حراست از او پرسیده که «آیا بهایی است» و وقتی این دانشجو گفته است: «بله من بهایی هستم»، رییس حراست به صورت شفاه اعلام کرده که بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، بهاییان اجازه تحصیل در دانشگاه را ندارند و سپنا شادابی اخراج است. پس از آن سایت دانشگاه نیز بر روی او مسدود شدهاست.
همچنین سوگل کاظمی بهنمیری، دانشجوی دانشگاه غیرانتفاعی مشهد ابتدا در تاریخ چهارم بهمن ماه متوجه شد که قادر به ورود به سایت دانشگاه نیست در حالیکه دانشجویان دیگر مشکلی برای ورود به سایت دانشگاه نداشتند. او پس از پرسوجو برای دلیل چنین مشکلی، توسط یکی از مسئولان سازمان سنجش وزارت علوم متوجه شد که به دلیل «بهایی» بودن قادر به ادامه تحصیل نیست.آخرین مراجعه این دانشجو به سازمان سنجش در تاریخ ۹ بهمن بوده است و اگرچه به صورت رسمی به او اخراجش را ابلاغ نکردند اما به صورت شفاهی به سوگل گفته شده به دلیل بهایی بودن قادر به ادامه تحصیل نیست.
در جریان موج جدید اخراج دانشجویان بهایی از دانشگاه های ایران، ۱۵ دانشجو بهایی در دی ماه سالجاری(۹۵) از تحصیل محروم شدند. شش دانشجو بهایی از دانشگاه آزاد رودهن اخراج و ۹ نفر دیگر از دانشگاه های صنعتی اصفهان، دانشگاه غیرانتفاعی ارم شیراز، دانشگاه فنی و حرفه‌ای بیرجند و دانشگاه علموصنعت تهران اخراج شدند. اسامی شش نفر از این دانشجویان اخراج شده به این ترتیب است: جهانگیر هدایتی، ثنا هور بخت، نیما ایقانیان، مائده سادات حسینی راد، درنا اسماعیلی و فریناز مختاری.
یکی از دانشجویان اخراج شده از دانشگاه آزاد رودهن که نخواست نامش فاش شود پیش از این در گفتگو با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در تاریخ چهارم بهمن ماه امسال در توضیح چگونگی اخراج خود و بقیه دانشجویان گفت: «رییس حراست از همه ما خواست تا قبل از رفتن به اتاقش گوشیهای تلفنمان را خاموش کنیم. در اتاق هم به قدری آرام حرف میزد که صدایش قابل شنیدن نبود. به نظرم فکر میکرد داریم صدایش را ضبط میکنیم. ما مرتب دلیل اخراج مان را می‌پرسیدیم اما جواب صریحی نمیداد و میگفت خودتان دلیلش را میدانید، از روز اول نباید ثبت نام میکردید. گفت از ورود مجددتان به دانشگاه جلوگیری میکنم و پیگیری به مراجع هم برایتان فایده ای ندارد. گفت خیلی لطف کردیم که وسط ترم و پس از اخذ شهریه اخراج‌تان نکردیم. وقتی پرسیدیم منظورتان این است که چون بهایی هستیم؟ سرش را تکان داد و گفت خودتان میدانید. حتی وقتی خواستیم تا مدرک دیپلممان را که به دانشگاه سپرده بودیم بگیریم، گفت مدرک دیپلم هم به ما تحویل داده نشود.»
همچنین بر اساس اطلاعات کمپین، ۲۱۹ شهروند بهایی پس از کنکور سال ۱۳۹۵ با گزینه «نقص پرونده» از ورود به دانشگاه محروم شدند و ۴۰ نفر در طی سالجاری(۹۵) پس از ورود به دانشگاه در ترمهای مختلف به دلیل اعتقاد به دیانت بهایی اخراج شدهاند.
بر اساس بند سوم مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شده در اسفند ماه ۱۳۶۹ که به تایید علی خامنه ای، رهبر ایران رسیده،آمده است: «در دانشگاه ها چه در ورود و چه در حین تحصیل چنانچه احراز شد بهایی‌اند از دانشگاه محروم شوند.» ممانعت از تحصیل پس از کنکور و یا اخراج پس از ورود به دانشگاه که از سوی حراست دانشگاه ها و سازمان سنجش اتفاق می افتد به پشتوانه این مصوبه که به امضای رهبری رسیده است اتفاق می افتد.
در سوم اسفند ماه ۱۳۹۱ کمپین بین‌المللی حقوق بشر درایران به همراه تعداد دیگری از سازمان‌های حقوق بشری بیانیه ای مشترک در مورد حق تحصیل و آزادی علمی در ایران منتشر کردند و با انتقاد از مصوبه شورای عالی فرهنگی برای محرومیت از تحصیل بهاییان فقط به دلیل اعتقاد مذهبی اظهار کردند حتی در سال ۲۰۱۱، مقامات ایرانی به موسسه آموزش عالی بهاییان (BIHE)، که به عنوان یک دانشگاه مکاتبه‌ای آنلاین در سال ۱۹۸۷ تاسیس شده، یورش بردند و سی مدرس آن را بازداشت و زندانی کردند. در این بیانیه آمده است که حداقل نه تن از این مدرسین با اتهاماتی مرتبط با استفاده مسالمت آمیز از آزادی بیان، تشکل و گردهم‌آیی، محکوم شدند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران