به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رادیو فرانسه، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل، خانم بانی دوگال، با اشاره به موقعیت بهائیان زندانی گفت «انتظار ما این است که این هفت زن و مرد بسرعت آزاد شوند». بگفتۀ وی دستگیری و زندانی شدن آنها از همان ابتدا خودسرانه صورت گرفته و پس از آن نیز بر اساس قوانین ایران آنها باید مدت‌ها پیش حداقل آزادی مشروط خود را باز می یافتند.»
خانم بانی دوگال تاکید کرد که «این هفت نفر، خانواده‌های آنها و در حقیقت کلّ جامعه بهایی ایران مورد ظلم، ستم و بی‌عدالتی واقع شده و همۀ آنها با سیاست‌های ناعادلانۀ اختناق اقتصادی، انکار بی‌وقفۀ دسترسی به آموزش عالی، تبلیغات منفی گستردۀ رسانه‌های رسمی و حملات مخرّب فردی و مالی بدون پیگرد قانونی روبرو هستند».
از نظر جامعۀ جهانب بهائی برخی رویدادهای سال گذشته «هیچ شک و شبهه ای برای ایرانیان و مردم جهان باقی نگذاشت که تعصّبات خشک مذهبی و ملاحظات دنیویِ برخی از مراجع دینی انگیزۀ واقعی همۀ مخالفت‌ها و ستم‌های وارده بر بهائیان است.»
بر اساس بیانیۀ این جامعه نمایندگان جمهوری اسلامی ایران «در مجامع بین‌المللی، دیگر قادر به انکار ماهیّت عقیدتی این تبعیضات نیستند. متصدّیان امور که جوابی قانع‌کننده برای چنین رفتار غیر معقول ندارند و به ضرر و زیان سیاست‌های تنگ‌نظرانۀ خود برای اعتبار بین‌المللی ایران نیز اهمّیّت قائل نیستند، از پاسخ صادقانه به این سؤال نیز عاجز مانده‌اند که دلیل اصلی نگرانی‌شان از وجود یک جامعۀ بهائی در آن سرزمین چیست.»
کمپین هفت بهائی زندانی که از روز ١۴ یکشنبه مه/ ٢۴ اردیبهشت آغاز شده خواستار آزادی فوری فریبا کمال‌آبادی، جمال‌الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضائی، مهوش ثابت، بهروز توکّلی و وحید تیزفهم می‌باشد. مسن‌ترین این افراد بیش از ۸۰ سال سن دارد.
این کمپین، همانند اقدامات سال‌های گذشته، همزمان با سالگرد دستگیری شش تن از این هفت تن در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ آغاز شده است. فرد هفتم، مهوش ثابت، پیش از آنان در روز ١۵ اسفند ١٣٨۶ / ۵ مارس ٢٠٠٨ در مشهد دستگیر شده بود.
این کمپین با نمایش فیلم، اجرای آهنگ و فعالیت‌های مختلف دیگری همراه خواهد بود که هدف آن جلب توجه افکار عمومی به وضعیت دشوار این افراد است.
خانم بانی دوگال یادآوری می کند که «همۀ این ٧ نفر متأهل و صاحب فرزند هستند و قبل از دستگیری نه تنها برای بهبودی وضع جامعه خود بلکه در آبادانی جامعۀ ایران نیز بسیار فعال بودند.»
بگفتۀ وی «این افراد امکان حضور در مراسم ازدواج فرزندان و بستگان نزدیک، تولد نوه‌ها و تشییع جنازه اعضای خانواده و دوستان عزیزخود را نداشته‌‌اند.»
جامعه جهانی بهائی از دولت ایران می‌خواهد که این هفت نفر و همچنین ۸۶ بهائی دیگر را که همگی صرفاً به سبب باورهای دینی خود هم‌اکنون پشت میله‌های زندان به سر می‌برند فوراً آزاد کند.
هرانا